การ meditaion : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 43 / 52

๒๕๔๘ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นคม ป.๔-๗ (ก) บทที่แก่นั้น จะต้องมีน้ำหนักและได้ใจความคล้ายคลึงหรือเสมอกัน ไม่เนียมใช้ศัพท์ที่เมื่อใช้แล้วทำให้ความขาดน้ำหนัก หรือความหมายด้อยลงไป เช่น ความไทย : บทว่า ภิกขู แ

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นคม ป.๔-๗ มีเนื้อหาที่ช่วยนักเรียนเข้าใจการแปลในภาษาไทยอย่างถูกต้อง โดยมีการอธิบายหลักการแกความที่ชัดเจน รวมถึงการใช้ศัพท์ที่มีน้ำหนักและไม่ทำให้ความหมายด้อยลง เช่น การอธิบายความที่

ประโยค- มงคล๙ฤทธิ์ปาโร- หน้าที่ 1 มงคลฤทธิ์ปาโร ปรโม ภาโค -------- ปลานามคาถา [๑] พุทโธ โย มงคลตุปิยามี มงคล อิติ วิสุสุโต เทสา โก มงคลตาณัง มงคลนํ นามมินํ ๆ ธมโม โย มงคลตื่น มงคล อิติ วิสุสุโต โชติ โ

มงคลฤทธิ์ปาโร เป็นบทคาถาที่มีความหมายเกี่ยวกับการสร้างความเป็นมงคลและความสุขในชีวิต โดยมีการอ้างอิงถึงพระพุทธเจ้าและหลักธรรมที่ส่งเสริมความเป็นอยู่ที่ดี บทคาถานี้ประกอบไปด้วยบทสวดที่ช่วยนำพาความสงบและ

ประโยค ๔ - มังคลัตถีกัปนี้นีสเปเล เล่ม ๒ - หน้า ๑๑๓ เชนพระองค์คณะลอดพุทธันดร ๑." พระศาสดา ตรัสว่า "มหาปพิิตร ชื่อว่าความเป็นมนุษย์เป็นต้น สัตวได้ด้วยอยากแท้" ดังนี้แล้ว เมื่อจะ ทรงแสดง (ธรรม) ตรสถานน

บทความนี้พูดถึงความยากลำบากในการเข้าถึงความเป็นมนุษย์และการฟังพระธรรมซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่ง การได้ยินสดับพระธรรมเป็นเรื่องยากเช่นกัน และแม้แต่การอุปถัมภพระพุทธเจ้าต้องใช้ความพยายามสูง ควรทำความ

ประโยค ๕ - มังคลดiddiที่เป็นเปล่า เล่ม ๒ - หน้า 61 ขันทปวฤษฎ พระเฑาะห์แม้วราบแล้ว ถึงมีจิตผ่องใส นั่งฟัง แต่ธรรมอย่างเดียว กำลังพิชิตได้กล้าประทับแล้ว. ท่านพิจารณาภิศาลดัง ต้นแต่ผงเหตุที่อุปมามา มาเป

บทความนี้สำรวจเกี่ยวกับการบรรลุพุทธะผ่านการเจริญวิปัสสนาและการปฏิญญาสังศิ โดยเน้นที่การประพฤติธรรมและการเป็นผู้ปฏิญญาที่ถูกต้อง ซึ่งนับเป็นหลักสำคัญในพระพุทธศาสนาเพื่อให้เกิดความมีระเบียบในการศึกษาและ

ประโยค ๔ - มังคลดาภิบาลปิยสมบัติ เล่ม ๒ - หน้า ๖๗ เราเห็นอาทิตย์นี้แล้ว จึงกล่าวอย่างนี้ ภิญโญทั้งหลาย กินินรีย์ อันภิญโญแทนแล้วด้วยหฤกษ คง ลุกโชก รุ่งโรจน์ โสดางยิ่งประเสริฐ ๆ ล ๆ ก็ภิญโญทั้งหลาย เร

ในเนื้อหานี้มีการพูดถึงความหมายของอาทิตย์และความเป็นผู้หลับในทางพระธรรม โดยชี้ให้เห็นถึงการลุกขึ้นของอาทิตย์และการเป็นมนุษย์ที่มีชีวิต ดูเหมือนว่ายังมีความสำคัญในมิติทางจิตใจและการตีความต่างๆ เกี่ยวกั

ประโยค ๔ - มัลลิการ์ทิ์ปีนี้นั่นเล่ม ๒ หน้า 80 เหตุบัน พระอร canonical จึงสงเคราะห์ หุง ฤทธินันต์เป็นต้นแม่หล่ำ นั้น ในคำว่า ทาส ถาถก นั่น ก็กิญฺฉทำสังแกล้มแม่หล่ำนันนั้น ควรอยู่. คนทั้งหลาย คือ พี่ส

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดทางพระพุทธศาสนาเรื่องการให้และการแบ่งปัน โดยเน้นถึงความสำคัญของญาติและการกระทำที่เกี่ยวข้อง รวมถึงแนวทางการกระทำที่ถูกต้องและเหมาะสมเมื่อเกิดความจำเป็นในชุมชน นอกจากนี้ยังแสดงให

ประโยค๔ - มังคลดิถีนี้เปนีแล เล่ม ๒ - หน้า ๘๕ (น้ำมะม่วง) แล้ว ยกขึ้นสู่หลังของตน นำไปสู่ที่อยู่ (ของท่าน) พระเคราะห์แสดงว่า "อาบาสกี มิใช่ดิน มิใช่มรวด มิใช่ชาณิฏิ, มิใช่พวกพ้องของท่าน, เขาทำเช่นนั้น

เนื้อหานี้กล่าวถึงการพิจารณาของพระมหาสตสเทระต่อการบรรลุพระอรหัต โดยมีการแสดงถึงการมีศีลเป็นปัจจัยสำคัญในการบรรลุธรรมและการใช้ปัญญาในการพิจารณาธรรม เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องในหลักคำสอนของพุทธศาส

ประโยคที่ ๔ - มงคลคติที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 105 วิถีกรรม [มุสาวาท] [๒๐๕] วิธีประโยคหรือภายประโยค อันหลักฐานประโยชน์ของผู้มุ่งกล่าวให้ลดเคลื่อนไปเป็นเบื้องหน้า ชื่อว่าสุภ ในคำเหล่านั้น คำว่า อัน

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการพูดที่ดีและความสำคัญของการมีสติในการพูด รวมถึงการลดความไม่จริงในการใช้นามศัพท์ เพื่อประโยชน์ต่อผู้ฟัง โดยมีการอ้างอิงถึงคำสอนของพระอุปัลลิธระที่สอนให้มีความรู้ตัวก่อนและขณะพูด

ประโยค๙ - มังคลิจฉาที่นี่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า. 134 บุคคลผู้มา ให้อยู่ในนรชั้วลดีเท่านั้น อนุคฤยธรรมหล่านั้น มิ กำหนด ที่สุดก็ปรากฏอยู่ อย่างนี้ ส่วนจิตมิจฉาทัฬฐ์ไม่มี กำหนด เพราะนยติมนฉาทัฬฐ์นี้ เป็น

บทความนี้เสนอการอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของมิจฉาทัฬฐ์และวิธีที่ส่งผลต่อวิญญาณ การศึกษาแสดงให้เห็นถึงอุปสรรคในการบรรลุธรรม และความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกต่อมิจฉาทัฬฐ์ในพระพุทธศาสนา โดยอ้างอิงจากคำสอน

คนที่มารดเลี้ยงมาแล้วโดยอยากอย่างนี้ ไม่ปรนิบัติการ, เขาประพฤติผิดในมารดา ย่อมเข้าถึงธรร. คนที่บิดาเลี้ยงมาแล้วโดย ยามอย่างนี้ ไม่ปรนิบัติบาท, เขาประพฤติ ผิดในบิดา ย่อมเข้าถึงธร. ข้ามเจ้าได้ฟังมา ว่า

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการปรนิบัติต่อบิดามารดาและการประพฤติตนตามธรรมที่เป็นประโยชน์ในชีวิต โดยมุ่งเน้นว่าการไม่ปรนิบัติอาจนำไปสู่ความทุกข์และปัญหาต่าง ๆ ในชีวิต ทั้งยังเสนอถึงการแสดงความรักและกา

ประโยค ๔- มั่งคั่งที่สุดในเมืองปลด ลอม - หน้าที่ 277 เคารพ ในเมื่อข้าวและน้ำมีมาก "[แก้ฮรร] บรรดานหด้านั้น สองเท่า ต ถวิตา สัมพันธ์กัน บทว่า ตุตุ ได้แก่ในที่ ๆ เขาให้นั้น บางว่า สมาคมฤดูวามว่า มาโ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของคาถาและการบูชาในชีวิต โดยเริ่มจากการชี้ให้เห็นถึงคุณค่าของการร่วมกันเป็นหนึ่ง รวมถึงการแสดงออกถึงความเคารพและอนุโมทนาในบุญกรรม กล่าวถึงการทำความดีเพื่อเสริมสร้างความเจริญใ

ประโยค๔- มั่งคลิดที่เป็นเปล เล่ม ๒- หน้า ๓๒๔ อธิบายว่า ก็เมื่อเป็นเช่นนั้น สตรีแม่เรือนเหล่านี้ ย่อมสำคัญว่า "เมื่อเรือนนั้นสนามมอบให้แล้ว ความเป็นใหญ่ถูก ๆ อย่าง ย่อม ซึว่า เป็นอันสมมอบให้แล้ว." [ใ

ในข้อความนี้กล่าวถึงการให้เครื่องประดับและความสำคัญของการสงเคราะห์บุตรและภริยาในบริบทของพระธรรมคำสอน โดยเน้นว่าทั้งสองต้องได้รับการดูแลตามสมควร เพื่อให้เกิดความสมดุลในครอบครัว และชี้ให้เห็นถึงการที่พร

400 แท้ในวรรณสูตร โบราณ สมเด็จพระพันวัสสา ไว้ในสูตรนั้นว่า "วาสุรุ ท่านองค์รู้เองนี้ว่า ในหมู่มนุษย์ มนุษย์ผู้ใดผู้หนึ่ง ยอมอภัยโค raka กรรมเลี้ยง ชีวิต, มนุษย์นั้น เป็นชาวนา หาใช่เป็น พรามณไม่." อรรถ

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์และอธิบายความหมายของวาสุรุสูตรในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเกี่ยวกับการให้อภัยที่มนุษย์ควรมีต่อกัน รวมถึงการรักษาศีลธรรมและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ตามที่พระผู้มีพระภาคตรัส โดยเฉพ

ไรในที่ไหน ๆ ได้ " ฉากวาฬ อติสมาภิ์ " จักวาลจะคับแคบเกินไป " พฤหุโลภ โอดิสนิโก " พรหมโลกจะต่ำเตี้ยเกินไป บูรณอาชาไนยผู้สมบูรณ์ด้วยปัญญา ถูกลบเลือนไปรอบงามก็ยังเต็มเมื่ ก็อาศัยในพระพุทธเจ้า ถ้าสามัญญแล

ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นคฤหาสกที่กรุงพาราณสี ออกบวชเป็นฤาษีเพื่อต่อสู้กับความโลภ ไม่ต้องการให้ตัวเองตกอยู่ในวัฏสงสาร หนทางบวชเป็นการฝึกฝนจิตใจเพื่อหาความสงบและความจริงและนำไปสู่ชัยชนะภายใ

ประโยค 3 - อันดับธรรมะแปล - หน้าที่ 156 ขัดอ้วนอนไม่ได้ต้องรับทั้งหมด และฉันเสียที่นั่น เสร็จแล้วจึงกลับ พราหมณ์ดีใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะได้ทำบุญในยามยาก ต่อมากาละมาถึงในสกลของอุปถัมภ์ของพระเถรด้วยความ

ในเนื้อหานี้ระบุถึงการทำบุญของพราหมณ์และการบวชของเด็กชื่อดัสสะ ซึ่งมีอายุเพียง ๓ ขวบ เด็กไว้วางใจพระเถร เรียนรู้ว่าการบวชนั้นสามารถทำได้ แต่ก็มาพร้อมกับความยากลำบาก ท่านได้ให้พรแก่ชาวบ้านในขณะที่ออกบิ

ประโยค ๓ - อิ่นคราคารธรรมบทแปล - หน้าที่ ๒๕๐ [ ปัญญาภิรม ] ในครั้งพระเจ้าหมาทัดเสวยราชย์ในกรุงพาราณสี พระโภธี สัตว์ดิ้นเป็นพระราชบดสุดท้าย ได้รับคำานำของพระปัจเจกพุทธเจ้า ว่า จักได้เป็นพระราชาในเมือ

ในสมัยพระเจ้าหมาทัดเสวยราชย์ในกรุงพาราณสี พระโภธีสัตว์ดิ้นต้องการเดินทางไปเมืองดิลกัลตามคำแนะนำของพระปัจเจกพุทธเจ้า แม้จะมีอุปสรรคมากมายจากความไม่สำรวมของมหาดเล็ก แต่ด้วยการเพียรพยายาม พระราชาก็สามารถ

ประโ ค ค - พระปิยะมาปักฎก แปลภาค ๕ - หน้า ที่ ๒๒ ๕. เรื่องภิกษุไม่ฉันอมบริจาค [๕๕๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศกดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวท วัน ทรงปรารภภิ ฑูป หนึ่ง ผู้ไม่ฉันอมบริจาค ตรัสพระธรรมเทสนานี้ว

ในบริบทของพระธรรมเทศนา พระศกดาได้ตรัสเกี่ยวกับภิกษุผู้ไม่ฉันอมบริจาค โดยพระองค์ได้นำเสนอความสำคัญของการรักษาของบริจาคไม่ให้เสียหายจากสภาพอากาศและสัตว์ ซึ่งแสดงถึงความรับผิดชอบของภิกษุในสังคม ทางด้านอภ

ประโยค - พระอัครมุขปฺฏเจติญอปลแปล ภาค ๖ - หน้า 44 มาณฑกณิกหนี่ง ยิ่งของควรคืดหรือของควรบิเรณให้สำเร็จ ได้ ประโยชน์ของคนอื่น หาให้สำเร็จไม่ ส่วนสองบาทพระ กากนี้ พระผู้มีพระภาคไม่ตรัสอย่างนั้น ต

เนื้อหาเกี่ยวกับการบำเพ็ญประโยชน์ในพระพุทธศาสนา โดยเน้นความสำคัญของการทำประโยชน์ให้ผู้อื่น และการรักษาวัตถุให้บริสุทธิ์ ภิกขุถูกกระตุ้นให้เข้าใจและทำประโยชน์ของตนให้ชัดเจน รวมทั้งสอดคล้องกับแนวทางการป

प्रโพค - พระธรรมปฐมที่ฤๅษีแปลภาค ๖ - หน้าที่ 199 6. เรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศจ * [๑๒๒] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารถนาพระจ้า ปเสนทิโกศจ ครับพระธรรมเทศนานี้ยาวว่า "อาเรุ

ในบทนี้ พระศาสดาได้ตรัสสอนพระราชาเกี่ยวกับความทุกข์ที่เกิดจากการบริโภคอาหารมากเกินไป ขณะที่พระราชาทรงสัมผัสว่าตนเองยังไม่อิ่มหรือยังไม่บรรเทาความเมาจากการกิน พระศาสดาจึงเตือนให้รู้ว่าความทุกข์นี้เกิดจ

ประโคด - พระธัมนทิพย์ฉูกคาถาแปล ภาค ๖- หน้าที่ 211 ต้องกรมกรรมนหลายอย่าง มีฤทธิ์ติดต่อเป็นต้น ชื่อว่าค่อมโศกเศร้า สิ้นภายยาวนาน บทว่า สุพุพพา ความว่า ขึ้นชื่อว่ามีอยู่ ณ ที่เดียวกัน กับ ผู้เป็นศัตรูม

ในพระธัมนทิพย์ฉูก คาถานำเสนอแนวความคิดเกี่ยวกับการอยู่ร่วมกับปราชญ์และคนพาล การอยู่ใกล้ชิดกับผู้มีปัญญา เสริมสร้างความสุข ในขณะที่การอยู่ร่วมกับคนพาลทำให้เกิดทุกข์อย่างต่อเนื่อง ผู้เขียนเชื่อว่าการสมา